หลับ...กิน ...กิน หลับไปตลอดทาง ( BearIndyz เตรียมเสบียงไว้แล้ว เป็นขนมปังเจ้าอร่อย อันละ 10 บาท)
พอมาถึงแล้วรถจอดตรงท่ารถเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก มาถึงช่วงประมาณบ่ายโมง บรรยากาศแวดล้อมไปด้วยภูเขา อากาศเย็นเหมือนภาคเหนือเลย สดชื่นหายใจเต็มปอด เริ่มต้นกับการเดินหาที่พัก ปรากฏว่าจุดที่ลงรถเป็นย่านที่มีโรงแรมน้อยน่ะครับ (เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ถ้าเรียกแท็กซี่ให้ไปต่ออีกหน่อยจะมีย่านตัวเมือง มีร้านอาหาร และที่พักหนาแน่น แต่ว่าผู้คนก็เยอะมาก ค่อนข้างแออัด)
หลายที่เต็มแล้ว หลายที่สภาพไม่น่าอยู่เป็นตึกแถว สุดท้ายได้ที่พักห่างจากที่จอดรถประมาณ 10 นาที เดินเข้าไปในซอยนิดหน่อย ทรงเป็นเหมือนบ้านหลังใหญ่ มีทั้งแบบ dorm และห้องเดี่ยว สะอาดเอี่ยม ที่นี่ไม่มีแอร์นะครับเนื่องจากอากาศตอนเย็น อากาศจะเริ่มเย็นขึ้นๆ เรื่อยๆ ตอนกลางคืนนี่ต้องแอบแง้มหน้าต่างปิดเลยครับ
เจ้าของที่พัก หล่อ เซอร์ ภาษาอังกฤษไฟแล่บ (ซึ่งพูดเร็ว ไฟแล่บ ฟังทันบ้างไม่ทันบ้าง) ตอนกลางคืนตอนเดินกลับมา เจอเจ้าของที่พัก นั่งดื่มเบียร์หน้าแดง...แล้วยิ้มมุมปากเล็กๆ มันช่างเร้าใจเสียเหลือเกิน (แอบ...คิดชั่วร้ายอีกแล้วเรา)
หลังจากเก็บของ เก็บเสื้อผ้า อาบน้ำให้สดชื่นแล้ว จึงออกมาเดินสำรวจพื้นที่ ที่นี่อากาศดี มีภูเขาล้อมรอบ มีโรงแรม ซึ่งตรงโรงเรียนมีสนามหญ้ากว้างใหญ่ให้เด็กๆมาวิ่งเล่น มีลำธารใกล้ๆ วิวสวย อากาศเย็นสบายได้ฟอกปอดไปเลย
.... ตอนเย็นแล้ว เริ่มหิว ย่านที่พัก มีตึกแถวเรียงรายอยู่ มีร้านซุปเปอร์ท้องถิ่นใหญ่อยู่ มีร้านฟาสต์ฟู้ดแบรนด์ท้องถิ่นด้วย แต่ BearIndyz ได้ขนมปังเจ้าโปรดจากซุปเปอร์มาเก็ต มาทาน ลั้นลา มีความสุข ซื้อมาหลายอันเลย 555
เดินเหล่ไปทั่ว กินอะไรดีน้าาาา..พวกเราได้ไปกินข้าวร้านอาหารตามสั่ง ไปเจอเจ้าของร้านเป็นคนไทยด้วย พี่เขาบอกว่ามาแต่งงานกันคนมาเลเซีย เลยย้ายกันมาอยู่ที่นี่หลายปีแล้ว มีลูกแล้วด้วย.... ที่นี่ค้าขายดี มื้อค่ำคืนนั้นเลยได้กินต้มยำรสแซ่บ ไทยแท้ๆ
เวลาได้เจอคนไทยด้วยกันในต่างแดน รู้สึกดีครับ อบอุ่นใจดี
จากนั้นก็เดินไปเรื่อยๆ ไปเจอร้านขายทัวร์ท้องถิ่น เป็นคุณลุงช่างพูด เฮฮาเชียร์แขกเก่ง พวกเราเลยตกหลุมพราง( ล้อเล่น 555) คือฟังรายละเอียดทัวร์แล้วน่าสนใจ ราคาไม่แพง พาไปทัวร์ 4-5 ที่ ตั้งแต่ 08.30-16.00 น. คิดคนละ 400 บาท เลยตกลงจ่ายเงินไป
จากนั้นก็กลับไปนอน นอนหลับฝันดี ตื่นมาตอนเช้าอากาศเย็นเจี๊ยบ ดีนะ เอาเสื้อแขนยาวไปเผื่อไว้แล้ว
พอ 08.30 น. ก็ไปรอแกที่หน้าร้าน ในใจนึกว่า (ตรูจะโดนหลอกไหมเนี่ย) โอเคร มีนักท่องเที่ยวคนอื่นมารออยู่ด้วยเช่นกัน ไม่ได้โดนหลอกคนเดียวแน่ 5555 สักพักรถตู้มารับบรรดานักท่องเที่ยวครับ โดยมากเป็นฝรั่ง คนจีน และมีคนไทยสองคนรวมกันประมาณ 10 คนนั่งอยู่ในรถตู้สภาพกลาง ไม่เก่ามาก คนขับรถจะพูดบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ ผมรู้เรื่องบ้าง, มั่วบ้าง, ฟังไม่ทันบ้าง ยิ้มๆ กันไป ไม่คิดมาก
โดยรถขับไปตามภูเขา ผ่านเมือง ผ่านไร่นาต่างๆ สักพักที่แรกที่พามาคือไร่ชา ที่สุดลูกหูลูกตา ได้พวกเราได้เดินชมไปถ่ายรูป เป็นครั้งแรกที่เห็นภูเขาเป็นไร่ชากว้างไกลขนาดนี้ ลงไปถ่ายรูปได้อย่างเพลิดเพลิน แต่.....เขามีเวลาให้ 30นาทีนะครับ
1.ไร่ชา
อันนี้เป็นโรงงานชาที่มีชื่อเสียงครับ มีทั้งโรงงาน ร้านกาแฟใหญ่ พอไปถึงก็มีเจ้าหน้าที่ของโรงงานชามารับช่วงต่อ พาไปชมขั้นตอนการเก็บชา บ่มชา บรรจุชา เดินพาไปในโรงงานซึ่งมีกระจกกั้นไว้ ให้นักท่องเที่ยวเดิมชมเป็นกลุ่มๆ ผู้บรรยากาศเล่ารายละเอียดดีมาก มีมุขตลกสอดแทรกตลอด ขนาด BearIndyz ภาษาอังกฤษแย่มาก ยังฟังเข้าใจ หัวเราะไปกับเขาเลย
จากนั้นก็ปล่อยให้พวกเราออกมาเดินชมตามอัธยาศัย ใครจะแวะไปดื่มชา กินเบเกอรี่ ที่ร้านกาแฟ BOH ก็ได้ ซึ่งที่ร้านกาแฟนี้ วิวสวยมาก ยื่นออกไปเห็นวิวภูเขาสวยงาม กาแฟและเบเกอรี่ก็ไม่แพงครับ แต่คิวยาวเหยียด
ชายี่ห้อนี้ จะค่อนข้างหวานครับ กลิ่นหอมอ่อน รสชาติไม่เข้มมากเหมือนชาจีน หรือชาญี่ปุ่น
3. Bee farm
ฟาร์มผึ้ง ไม่ต้องกลัวไปนะครับ ที่นี่ทำเป็นสวนดอกไม้ แล้วมีรังผึ้งเป็นระยะๆ ไม่ได้เป็นฝูงผึ้งใหญ่ เขามีป้ายบอกเตือนไว้ห้ามอย่าส่งเสียงดัง อย่าถ่ายรูปใกล้ผึ้งมากเกินไป ฯลฯ เป็นทางเดินลัดเลาะไปตามสวนดอกไม้ มีรูปปั้นผึ้งน่ารักอยู่กลางแปลงดอกไม้
4. Butterfly Farm
ท้ายสุดเป็นฟาร์มผีเสื้อ เป็นฟาร์มเล็กๆ ซึ่งนอกจากผีเสื้อตัวใหญ่ ที่บินโฉบไปมาแล้วยังมีการแสดงสัตว์เลื้อยคลานต่างๆ ทั้งงู แมลงต่างๆ แล้วก็มีแปลงดอกไม้สีสดใสให้เราชมด้วยครับ ดอกไม้ที่นี่ดอกใหญ่มาก ไซส์ใหญ่เบิ้ม พื้นที่ไม่ใหญ่มากเดินเล่นประมาณชั่วโมงนึง
ที่นี่แปลกหน่อย ไม่ได้ปลูกสตรอเบอรี่ลงดิน แต่ปลูกในถุงบนรางไม้ ดูไม่ค่อยเป็นแนวธรรมชาติสักเท่าไหร่
อันนี้โดยส่วนตัวผมว่าสู้ไร่สตรอเบอรี่บ้านเราไม่ได้ มีร้านขายสตรเบอรี่ปั่น ไอศครีมสตรอเบอรี่ ไม่มีอะไรมากก....เคยเห็นๆกันมาแล้ว
